شیون و مویه:(خَشیُو،اَمَیَوَ)
در آیین مزدیسنا شیون و زاری و سوگواری برای درگزشتگان روا نیست و آنرا از کرده های اهریمنی میدانند زیرا روان ، جاودانی است و پس از مرگ از تن جدا شده به سوی جهان مینوی میگرود،به ویژه روان مردم پاک و پرهیزگار پس از سپری شدن زندگی در بارگاه ایزدی همواره شاد و خرم است و از بخشایش دادار مهربان برخوردار.
باید به یاد داشت ایرانیانی که به زندگی خوش باور (اعتقاد) داشتند،نبایستی خود را در پیشامدهای ناخوش زندگی ببازند و در گریه و زاری خود را بیزار از جهان و روگردان از هستی نشان دهند.در باور زرتشتیان وجود آدمی از اجزای گوناگونی مانند تن،جان،روان و فروهر تشکیل شده است.تن که در زبان اوستایی تَنوو Tanvu خوانده می شود،بدن و اعضای گوناگون آنرا تشکیل میدهد وبخش مادی و دنیوی زندگی است.آیین زرتشت سفارش زیادی را برای پرستاری و رسیدگی به تن در زندگی برشمرده است.تن را نه تنها نباید آزار داد بلکه نیازهایش را باید برآورده ساخت.بر پایه این تاکید ،بدن را باید پیوسته پاک و نیرومند نگاهداشت زیرا جایگاه روان است.ولی هنگامی که جان از آن رها شد ،تن ارزش خود را ازدست خواهد داد،فقط باید به گونه یی عمل کرد که محیط زیست برای زندگان آلوده نگردد.
ماتم،کَرده اهریمنی است و در پیش اهرمن سپرانداختن شایسته نیست. شادی بخشایش ایزدی است و از اینرو برتافتن از آن نیز شایسته نمیباشد و از اینرو بود که نیاکان ما در هر ماه جشنی برپا مینمودند به ویژه آنکه دو جشن مهرگان و نوروز را با تشریفات خاصی برپا میکردند تا غم و اندوه را به فراموشی سپرده و شادی را جایگزینش کنند.
آنان مراسم خاکسپاری را بسیار ساده و بدون سوگواری برپا میکنند و درحالی که اغلب لباس سفید یا به رنگهای روشن برتن و کلاه یا روسری سفید برسردارند،کالبد درگزشته را به آرامگاه میبرند. بیشتر زرتشتیان سعی میکنند در مراسم شکت کنند و به دنبال مرده با سکوت و آرامش حرکت کنند.درپیشاپیش افرادی که مرده را همراهی میکنند،بزرگترین فرزند شخص درگزشته ،درحالی که دستمال سبزی بر بازوی دست راست خود بسته است حرکت میکند،این کار نشان آنست که زندگی در این خاندان تداوم خواهد داشت،پس گریه زاری و شیون برای چه؟
دریسنای 71بند17آمده است:
«کار و منش خوب را میستائیم،منش خوب و کار را میستاییم تا بتوانیم در برابر تاریکی پایداری کردن و تا بتوانیم شیون و مویه خودداری کردن...»
در وندیداد بند 18 آمده:«ششمین سرزمین که من اهورامزدا نیک بیافریدم و اهریمن پرگزند در آنجا آسیبِ گریه و زاری پدید آورد ،هرات(هَرَئیوَ) است و بهِلَند مردمان در آنجا خان و مان را.»(1)
در هرات رسم براین بود که کسی می مرد،بازماندگان آنرا رها کرده و گزاف و شیون و زاری میکردند.در سایر بخشهای اوستا نیز نظایری موجود است بر ناروائی شیون و مویه.
همچنین در کتیبه های شاهان هخامنشی از جمله داریوش بزرگ این مضمون اشاره شده است:
«خدای بزرگ است که آن آسمان را آفرید،که این زمین را آفرید ،که مردم را آفرید و شادی را برای مردم آفرید.»
---------------
1.هرچند وندیداد برای ما با ارزش است اما تنها از جنبه تاریخی و روشن ساختن آداب و رسوم مغان مادی وگرنه وندیداد نسکی است که خرافات در آن جلوه گر است و نباید آنرا جز آیین مزدیسنا قرار داد ،چراکه نفوذ مغان در آن آشکاراست و تحریفات آیین زرتشت از این نسک آغاز گردیده است.
posted by شارمین مهرآذر @ 9:56 PM,
0 Comments:
other points
بخشهای وبلاگ
John lives in Toronto and is a freelance illustrator and a designer/animator for CHUM Television. He writes about , design, and visual culture under the pseudonym Robot Johnny
مهمترین لینکها و سایتها
Claire Robertson is an illustrator and toy from Melbourne, Australia. While her illustration clients have included The New York Public Library, Scholastic and Cambridge University Press, it’s her blog Loobylu.com that brings her the most joy and which has attracted the most attention with rave reviews in the Wall Street Journal, WIRED Magazine and The Guardian.
About This Blog
Contact Us
This is an open source template, which means that you are free to use it in any way you want to without any obligations. If you decide to use this template, I kindly ask you to leave the "Design by Andreas Viklund" link in the footer. I am also interested in seeing how my templates are used, so feel free to send me an e-mail with a link to your page. If you want more templates to choose from, check out the sites in the "Favorite links" menu to the right!
به ایران بیاندیش آزادی در دستان ماست
